Hoe het allemaal begon
We zijn sinds een paar weken met Raymond (Ray Mon Aung), een migrant uit Myanmar die in Thailand woont, aan het spreken over zijn wens om leraar Engels te worden. Wat dat voor hem zou betekenen en wat voor impact dit zou hebben op zijn gemeenschap. In een eerdere blogpost hebben we Raymond en zijn ambitie geïntroduceerd. Lees hier meer over Raymond en zijn ambitie.
Het is buitengewoon inspirerend om te zien wat voor positieve impact een discussie over de beschikbaarheid van cursussen Engels in deze gemeenschap heeft. Een hele groep binnen de Myanmar-gemeenschap op het eiland is opgestaan en begon te vragen wanneer de cursussen beginnen. Ze beseffen allemaal dat het beheersen van de Engelse taal hen zal helpen om in de toekomst betere banen te vinden. Dit enthousiasme betekende dat we het project moesten versnellen en ons snel moesten organiseren. De enorme belangstelling voor de mogelijkheid om hun Engels te verbeteren, komt niet als een verrassing.
Levensomstandigheden
Over het algemeen zijn de leefomstandigheden voor arbeiders uit Myanmar in Thailand niet eenvoudig. De salarissen zijn laag, tussen $300 en $400 per maand, en de kosten van levensonderhoud zijn relatief hoog voor deze groep mensen. Een huis, dat meestal niet meer is dan één kamer met alleen basisvoorzieningen (geen goede keukens of badkamers met stromend water), transport, eten en andere kosten moeten maandelijks worden betaald. Bovendien moeten visas en werkvergunningen jaarlijks worden verkregen. In sommige gevallen betalen werkgevers voor deze jaarlijkse kosten, maar dat is niet vanzelfsprekend. In veel gevallen moeten de werknemers hier zelf betalen voor en kan een visum al snel evenveel kosten als een maandsalaris.
Een artikel in de Journal of the Asia Pacific Economy gaat in op de migratie van Birmese arbeiders in Thailand en stelt de harde werkomstandigheden en de slechte levensomstandigheden van de migrerende arbeiders uit Myanmar in het land aan de kaak. Het artikel stamt uit 2010, maar de realiteit laat zien dat er sindsdien niet veel is veranderd.
De arbeiders in Myanmar zijn nodig om alle vacatures in het land te vervullen, velen van hen werken in de bouw en horeca, en hebben voornamelijk uitvoerende taken zoals schoonmaken, tuinieren, bouwen, koken, serveren, zwembaden schoonmaken, maar ze hebben de laagste status op zowel het eiland als de rest van Thailand. Dit resulteert in een zeer hechte Myanmar gemeenschap, deze individuen geven om en steunen elkaar.
De impact van COVID-19
De meeste migranten uit Myanmar verdienen geen hoog salaris, maar proberen ondanks hun lage inkomen ook hun families in Myanmar te onderhouden. Aan het einde van de maand is er meestal geen geld meer om te sparen. Zodra de COVID-19-crisis het toerisme op het eiland begon te beïnvloeden, hadden gezinnen moeite om rond te komen.
Lokale fondsenwervers zijn erin geslaagd de armste gezinnen overeind te houden tijdens de huidige crisis. Voedsel (of geld om voedsel te kopen) wordt gedoneerd door de lokale gemeenschap en individuen over de hele wereld, en verdeeld onder de Myanmarese en Thaise families in nood.
De gemeenschap wordt aangestuurd door een Chief die de gemeenschapsleden nauwlettend volgt in samenwerking met de gemeenschap oudsten. De meeste Myanmarese migranten zijn boeddhisten en de leden van de gemeenschap hebben gezamenlijk een boeddhistische tempel op het eiland gebouwd. Het land waar de tempel op is gebouwd is gedoneerd door een Thaise familie, maar de bouw- en bouwkosten zijn gefinancierd met donaties van leden van de Myanmar gemeenschap. Het is hartverwarmend om te zien hoeveel moeite ze doen om elkaar te steunen. Ze betalen bijvoorbeeld de kosten voor gezondheidsbehandelingen of begrafenissen voor het geval een gezin de kosten niet alleen kan betalen. Het is inspirerend om te zien dat mensen om elkaar geven en niet zullen toekijken en elkaar laten lijden.
We zijn een open dialoog begonnen met leden van de Myanmarese gemeenschap, te beginnen met Raymond. Raymond onderscheidt zich van de massa doordat hij zeer energiek, enthousiast en zeer betrokken is bij de gemeenschap. Zodra COVID-19 de economie op het eiland begon te beïnvloeden, heeft hij bijvoorbeeld het voedseldonatie project ondersteund. Hij is leergierig, bereid om te groeien, en een verschil te maken voor zichzelf en anderen. Zijn voornaamste ambitie is om Engelse les te geven. Dit doel is voor hem niet alleen een middel om zijn inkomen te verbeteren, maar ook een manier om de Myanmar gemeenschap te steunen. De grote glimlach op zijn gezicht bij het bespreken van mogelijk onderwijs is genoeg aanmoediging voor ons om de bal aan het rollen te krijgen. Doneer alsjeblieft als je zijn doel wilt steunen!
Engelse lessen project
Zodra de Myanmar gemeenschap hoorde over de mogelijkheid om Engelse les te krijgen, vroegen ze om deze meteen te starten. De eiland gemeenschap moest echter enkele stappen zetten voordat ze konden beginnen met het plannen van de logistiek van de lessen. Er diende bijvoorbeeld contact worden opgenomen met het hoofd van de gemeenschap in Myanmar en het project moest met hem worden afgestemd om de juiste steun van de gemeenschaps oudsten te krijgen. De Chief erkende ook dat zijn steun de kans vergroot dat studenten de cursus afronden. Hij zal de studenten duidelijk maken dat de cursussen en trainingen mogelijk en toegankelijk zijn door donaties van anderen (tijd en / of geld), wat een verantwoordelijkheid met zich meebrengt om de cursus af te ronden.
Binnen de Myanmar gemeenschap hebben mensen verschillende vaardigheden en rollen. We hebben niet alleen enthousiaste reacties ontvangen over de Engelse lessen, maar sommige mensen hebben ook interesse getoond in een cursus die hen leert voedsel te verbouwen, voornamelijk fruit en groenten. We steunen deze verschillende belangen, vooral omdat de nieuwe kennis die zal worden opgedaan zal worden gedeeld en verspreid over de hele gemeenschap. Veel mensen kunnen profiteren van de cursussen die worden aangeboden. Het zal hen helpen om minder afhankelijk en meer zelfvoorzienend te worden, en dat is waar wij bij de Warnborough Foundation naar streven. Dit resulteert in duurzaamheid en resultaten op lange termijn waar veel mensen van kunnen profiteren.
Het voedsel dat ze zullen verbouwen, kan mogelijk niet alleen voor eigen consumptie worden gebruikt, maar kan ook op de markt worden verkocht. Of leden van de gemeenschap kunnen maaltijden bereiden en die verkopen in een eetkraam. Er zijn verschillende manieren waarop dit de gemeenschap kan ondersteunen om meer zelfvoorzienend te worden en minder afhankelijk van een baan of de goede wil van anderen.
Enthousiasme voor het project
Myanmar zijn trotse mensen. Hun levensomstandigheden zijn armoedig, maar ze geven er de voorkeur aan dat wij niet te veel aandacht besteden aan deze aspecten van hun leven. Het valt ook niet zo gemakkelijk op. Ze zijn altijd onberispelijk gekleed en hun uiterlijk is over het algemeen super netjes. Pas wanneer je op hun vervoersmiddelen gaat letten of hun dorp bezoekt, wordt het duidelijker. Ze geven er echter de voorkeur aan dat mensen niet op de hoogte zijn, zelfs hun families in Myanmar niet. We gaan ervan uit dat de meeste mensen zich hier eenvoudig in kunnen verplaatsen.
Wij van de Warnborough Foundation kunnen dat in ieder geval en we merken zelfs dat hun trots voor ons een grote motivator is om te beginnen met de uitvoering van het project op het eiland. De gretigheid en het enthousiasme van de Myanmarese migranten en de vrijwilligers die bij het project betrokken zijn, werkt aanstekelijk. Steeds meer mensen bieden aan om vrijwilligerswerk te doen en om les te geven en meer studenten vragen of ze mee mogen doen aan de lessen.
Lokale vrijwilligers
De eiland gemeenschap, die bestaat uit expats van over de hele wereld, waarvan sommigen al vele jaren op het eiland wonen en anderen slechts een paar maanden, ziet dit COVID-vacuüm als een kans om anderen te helpen. De meeste expats hebben momenteel geen baan en velen hebben hun ondersteuning al aangeboden bij het geven van de lessen. Het is hartverwarmend om zoveel mensen als vrijwilliger te zien bijdragen en het is inspirerend om te zien dat ze bereid zijn anderen te helpen in deze moeilijke tijd. We hebben zelfs vrijwilligers kunnen vragen om mee te helpen met de organisatie, de planning, de communicatie. Door de taken te verdelen, wordt de kans op succes van het project vergroot.
Er is echter meer ondersteuning nodig, de steun van de docenten is niet voldoende om het project op gang te krijgen. Cursusmateriaal, apparaten, gereedschappen zijn nodig, evenals een studieruimte. Hieronder ziet u de huidige staat van de bibliotheek, helaas stond deze onder water en zijn de boeken beschimmeld en kunnen ze niet worden gebruikt. Dit betekent dat de bewoners van de gemeenschap deze middelen niet kunnen gebruiken om zichzelf te verbeteren.
Oproep tot ondersteuning
Ben je bereid om te helpen? Bent u bereid deze gemeenschap te steunen, niet alleen om de crisis te doorstaan, maar ook om de vooruitzichten voor hun toekomst te verbeteren? Uw geld, tijd of andere vorm van ondersteuning zal zeer gewaardeerd worden door de Myanmarese arbeiders die niet kunnen wachten om met de cursus te beginnen en daarmee de verwachtingen voor hun professionele toekomst te verbeteren. We zullen regelmatig updates over het project geven, zodat u de voortgang van dichtbij kunt volgen en kunt zien waaraan uw donaties worden besteed.
Door vandaag te doneren, helpt het de Myanmarese migrerende werknemers om:
- Betere banen te vinden
- Betere salarissen te ontvangen
- Hun levensomstandigheden te verbeteren
- Meer zelfvoorzienend te worden
Wilt u Raymond en zijn gemeenschap helpen om hun doelen te bereiken, klik dan nu op de donatieknop. Uw steun wordt zeer gewaardeerd door al deze mensen wiens leven door uw steun zal veranderen!
